Originally Posted by Vitaminka

Այդ թուլությունս բնածին չի: Փոքր ժամանակ այնքան քիչ էի ուռում, հիմա էլ ուտում եմ քիչ, բայց выборочно (ամեն ինչ չեմ ուտում) և հաճույքով:
Էպոսը բա ասում ես, կիսատ մնաց, ոչինչ, մուզան կգա, սպասի:

Բայց նեղացա: