Հարգարժան
Հայ Քրիստոնյա, մի խնդրանք Ձեզ իմ կողմից. երբ պատրաստվում եք որևէ մեկին հասցեագրված գրառում անել` ելնելով այդ մարդու արած գրառումներից, գոնե մեկ անգամ ուշադիր կարդացեք տվյալ մարդու կողմից գրածները, որպեսզի սխալ վերագրումներ չանեք: Որտեղ եք իմ կողմից <վատ ու մեղադրական խոսքեր>տեսել? որտեղ եմ ես կոչ արել <քարկոծել, կախել, սպանել>? ինչից եք ենթադրել, որ ես <մոռացել եմ իմ քրիստոնյա և Քրիստոսի սպասավոր լինելու մասին>? ինչ հիմքով եք համոզված պնդում, որ ես <չեմ ներում դիմացինիս մեղքերը>? ինչից եք ենթադրում, որ ես չեմ աղոթում դիմացինիս համար? Պարզապես ապշել կարելի է, թե ինչքան սխալ ու անհիմն վերագրումներ եք արել մի գրառման մեջ:
Եթե ցանկանում եք իմանալ, ապա ասեմ, որ մենք ներում և աղոթում ենք թե այդ արարքը թոււյլ տված մարդու և թե նրա նման մոլորյալ բազմաթիվ մարդկանց (ի շարս որոնց և Ձեզ) համար: Եվ եթե կամենաք, կարող եմ տեղեկացնել, որ
եթե չլիներ Հայաստանյայց Եկեղեցու ներողամտությունն ու միջամտությունը, այդ մարդը հիմա նստած կլիներ բանտում: Իսկ Դուք, որ նույնիսկ մեջ եք բերում Տիրոջ պատգամը չդատելու վերաբերյալ, ինչ իրավունքով եք, այն էլ անտեղի, դատում ինձ? Նախքան նման մեջբերումները, նախքան այս ամպագորգոռ ոճով երկարաշունչ ճառերով դիմացինին, ինչպես Դուք եք ասում,
հանդիմանելը, հիշեք Տիրոջ խոսքը
սեփական աչքի գերանի և ուրիշի աչքի շյուղի մասին: Եվ ամենակարևորը.
ինչ իրավունքով եք դատում մեր ողջ 1700-ամյա քրիստոնյա ժողովրդին? 
Ես կարծում եմ, որ շատ կերկարի խոսքս, եթե մանրամասն անդրադառնամ Ձեր գրածով արտահայտված Ձեր կեցվածքին: Բայց ես կլռեմ միայն և կաղոթեմ Ձեզ համար:
Քրիստոսի սիրով և մեր հայրենյաց հավատով`
MONK
Միաբան Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի
