Join Date: Dec 2006
Age: 51
Rep Power: 26
|
Պատասխանը: Sexual and marriage practicies in Armenia Սեռական և ընտանեկան բարքերի ներկա մակարդակը Հայաստանում Уровен сексуальных и семейных отношений в сегодняшней Армении
ԵՎ վերջում Առավոտի խմբագրի կարծիքը
Quote:
Դարձյալ մի սանրի կտավների մասին
Թող ներեն ինձ ընթացիկ քաղաքականության երկրպագուները, բայց ես պետք է գրեմ մի թեմայի մասին, որը առաջին հայացքից հեռու է քաղաքականությունից: Ընդգծեմ՝ միայն առաջին հայացքից: Խոսքս մեր թերթի մարտի 7-ի համարում, նախավերջին՝ 15-րդ էջում տպագրված «Թաղենք կարմիր խնձորը» տեղեկատվության մասին է, որն առաջացրեց բուռն արձագանքներ: Այստեղ կարեւոր է ճշտել, թե խոսքն ինչի մասին է: «Կանանց ռեսուրսային կենտրոնը», որն անց է կացրել համանուն ակցիան, բացարձակապես անառակության կոչ չէր անում, այդ հ/կ անդամներից ոչ մեկը չէր պնդում, որ կույս լինելը հետադիմական է, իսկ չլինելը՝ առաջադիմական: Ակցիան, որքան ես հասկանում եմ, ուղղված էր մարդկանց անձնական, ինտիմ կյանքի մանրամասները հասարակությանն ի ցույց դնելու դեմ, մարդուն (տվյալ դեպքում՝ աղջկան) ստորացնող ծեսը կատարելու պարտադրանքի, նրա կամքի վրա բռնանալու դեմ:
Որեւէ վերաբերմունք (դրական կամ բացասական) հ/կ-ի այդ նախաձեռնության վերաբերյալ «Առավոտը» չի արտահայտել: Բայց արձագանքների ճնշող մեծամասնության ագրեսիվ-«բարեպաշտ» տոնայնությունը թույլ է տալիս այս փոքր կենցաղային օրինակի վրա եզրակացնել, որ մենք կարող ենք խոսել հասարակության մեծամասնության տրամադրությունների մասին: Մենք հնարավորություն, իրավունք չենք տալիս մեր դիմացինին, որ նա մտածի եւ գործի՝ մեզնից տարբեր եղանակով, ինչը դրսեւորվում է կյանքի բոլոր ոլորտներում, եւ դա, կարծում եմ, նաեւ քաղաքական լուրջ խնդիր է:
Ժամանակակից Արեւմուտքում մարդկանց բաժանում են հավատացյալների եւ «ագնոստիկների»: Ուշադրություն դարձրեք՝ հավատալու այլընտրանքը պարզապես չհավատալն է, ոչ թե աթեիզմը, որը ենթադրում է պայքար կրոնի, հավատքի, հավատացյալների դեմ: Աթեիզմն, անշուշտ, տգեղ ու դատապարտելի երեւույթ է, իսկ հավատալ-չհավատալը՝ ամեն մեկի անձնական գործը:
Խնդիրը հենց այն է, որ ցանկացած «պլյուս»՝ ձեռք բերելով մոլի, ծայրահեղական, անհանդուրժողական դրսեւորումներ, վեր է ածվում «մինուսի», նույնանում է նրա հետ: Մարտնչող կույսը նույնքան վտանգավոր է, որքան մարտնչող անառակը: Մարդկանց եւ գրքերը այրող կաթոլիկ հավատաքննիչները ոչնչով լավը չեն բոլշեւիկ աթեիստներից, որոնք եկեղեցիներ էին քանդում ու հալածում էին հոգեւորականներին: Մոլի հակադաշնակցականը, որը պնդում է, թե բոլոր «դաշնակները» ահաբեկիչ ու դավաճան են, իր մտածողության տեսակով չի տարբերվում մոլի դաշնակցականից, որը կարծում է, թե «ով դաշնակ չի, նա հայ չի»: Աննկուն հեղափոխականներն այսօր նույն գործառույթն ունեն, ինչ որ կոռումպացված, կերած-խմած իշխանամետները:
Բոլորն էլ մի սանրի կտավներ են: Սանրի կամ սանդերքի՝ ոնց կուզեք:
ԱՐԱՄ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ
|
|