Quote:
մեր հակառակորդը 1993 թվականին համաձայնվել է փաստաթղթեր ստորագրելու, նորից նույն 93 թվականի դեկտեմբերին պատերազմ սկսել: Նորից 94 թվականին երբ սկսել է պարտվել, նորից գնացել է փաստաթուղթ ստորագրելու: Սա է մեր հակառակորդը: Մենք պետք է գիտակցենք, ամոթ չի իմանալ ու ճիշտը ասել, ոչ թե իլյուզիաներով տառապենք ասենք, որ վաղը պայմանագիր են ստորագրելու, խաղաղություն է լինելու: Լուրջ չի մի քիչ”, հայտարարել է Սամվել Բաբայանը: Նա հայտարարել է, թե մեր տարածաշրջանում դեռեւս պատմական ժամանակներից է ակնհայտ դարձել, որ լեզվով չի լինում ոչինչ եւ ամեն ինչ պարտադրելու վրա է:
|
Դիպուկ օրինակներ այն մասին, որ չպիտի մոռանանք ում հետ գործ ունենք ու քանի անգամ ենք արդեն փոխզիճչել ու մեկ է ավելի են երես առել։
Չնայած Բաբայանը ճիշտ է նկատում, որ էլի պիտի պարտադրենք թուրքերին ու ոչ թե հետները սիլի բիլի անենք, բայց ցավող նա համարում է, որ միակ ուղին հերդական պատերազմով ինչ որ բան պարտադրելն է, ինչը արդեն ասել էի, նույն կարճաժամկետ էֆֆեկտը կունենա ու հարցը էլի չի լուծի։
Եթե մենք ի վիճակի չենք միջնորդներին համոզել, որ հայ ազգի իր հողերում գոյության, իշխելու, ընտրվելու ու ընտրելու իրավունքը պարտադրեն թուրքերին ապա անկասկած մնում է զինվել ու պաշտպանվել։
Բայց ես դեռ հույս ունեմ, որ ԱՄՆներն Եվրոպաներն ու միգուցէ երբևիցե և Ռուսաստանները դրան մի օր կգան իսկ մեր իշխանավորները կթարգեն թուրքերի հետ սիլի բիլիները ու լուրջ մարդկանց հետ կբանակցեն ու նրանց կփոխզիճեն ով ի վիճակի է նման գարանտիաներ հայ ժողովրդին տալու և ոչ թե թուրքերից կարգավիճակ, սահման, տրասսա կակընկալեն....