Quote:
Originally Posted by brat_eu
Վոտեր_ իրենք են վիրավորում´´ բոլոր նրանք ովքեր իրենք իրենց այն "քյոլերից" են ներկայացնում...սկսած Բաբաջանյաններից վերջացրած Բաղրամյաններից.Եթե այդ գեներալների արածներին ծանոթ լինես, ապա ինքնդ կամանչես, որ այդպիսի խայտառակ գեներալններ ենք ունեցել...Իրենց ծննդավայրերից փախած այդ Մեծությունները միայն իրենց մասին են մտածել...Իսկ Ստեփանակերտցի Ալեքսեյ Հեքիմյանը եղել է ներքին գորցերի գեներալ այն էլ Սովետում...
Ես ոչ մի լավ բան չեմ տեսել այդ մարդկանցից Հայաստանի համար...
Մի հասարակ բան´´ ԷԴՔԱՆ ՀԱՅ ԳԵՆԵՐԱԼՆԵՐ չկարողացան մի Ալիյեվի դեմը կտրեն...
Էլ որն ասեմ, որը թողնեմ՞…  |
Որ ռիսկ չունեին Ալիեվի դեմ առնեին, իհարկե լավ չի, չնայած անձամբ գիտեմ, որ ամենավատ ալիեվյան տարիներին էլ իրանց գյուղերն թուրքի ոտ չկար, վախում էին, քանի որ միայն հայության ոգու բարձր պահելու հարցում այդ գեներալների առկայությունը հերիք էր, անկախ նրանից իրենք անձամբ ինչ որ բան անում էին թուրքերուին իրենց գյուղերից հեռու պահելու համար, թե ուղղակի տեղացի գյուղացիք էին դուխով, նրանից որ իրանց գյուղից գեներալ ունեն ու իրանք էլ պիտի հերոս լինեն, չթողնեն հայությունը կորչի։
Ասածս այն է, որ իր գործով զբաղվող գեներալներով միշտ էլ հպարտանալու տեղ կա, ու նրանց ինքին գոյությունը արդեն մեծ գործ է։
Բայց որ ինչ որ մարդիկ նույն տեղ ծնված կամ մեծացած, ինչ որ քաքեր են ուտում - է ինչ գյուղ առանց շուն... Չի կարելի ամբողջ գյուղերի անուն կպցնել - հակաղարաբաղյան պրոպագանդա որ չանեին ԼՏՊշնիկները, կարող էր ինչ որ բան փոխվել, հայաստանում...
Չի կարելի ընգնել էտ հիմարների ջրերն թայփայական, թաղային ռազբիրատներ կազմակերպել - ապե դու 4րդ մասիվից վատ տղա ես, ես 2րդ մասիվից եմ լավ տղա եմ...
Բացարձակ արժեքներն են կարևոր, անկախ նրանից թե որտեղացի է մարդը, իրա արածներով է պետք դատել, ոչ թե ծննդավայրի, կամ մանկապարտեզի վայրերից...
