VIP Forums Muzblog Chat Games Gallery. Форум, муздневники, чат, игры, галлерея.

Мукик · 29 Apr 07, 23:23

* * *
Հեկեկում է անվերջ,
Հեկեկում.
Մենավոր ու վհատ
Իմ հոգուն
Հարազատ —
Անհատնում, անպատում
Կսկիծով
Հեկեկում է տրտում,
Հեկեկում...

Մշուշոտ ու աղոտ օրերում
Գիշերները երկար ու անքուն
Փողոցում, դաշտերում, անտառում.
Անամոք իմ հոգում,
Անանուն և անտուն, և անքուն
Մղկտում է անվերջ,
Հեկեկո՛ւմ, հեկեկո՛ւմ, հեկեկո՛ւմ...

ԱՆԴԱՐՁՈՒԹՅՈՒՆ
Շրջում եմ դարձյալ պուրակում այն հին
Աշնան թախծալի երգով օրորված,
Հողմը փռում է տերևներ դեղին,
Որպես հուշերըս — երա՜զ ու մեռա՜ծ
Մենակ եմ հիմա, և դու, ո՞վ գիտե,
Ո՞ր կողմերում ես — ժպիտով անուշ —
Նետում ծիծաղիդ կարկաչն արծաթե,
Վառում հայացքիդ դյութանքը քնքուշ...
Եվ գիտեմ, պիտի նորից հայտնվես,
Հիշես խոսքերը վաղուց մոռացված,—
Հըրաշքին պիտի հավատամ և ես
Ու կրծքիդ դնեմ գլուխըս հոգնած...
Բայց երբե՛ք, երբե՛ք էլ չի վառվելու
Ցնորքըս մեռած,— պատկերըդ հեռու...

* * *
Դու գալիս ես մութ գիշերապահին
Եվ լինում ես լուռ.
Ես չեմ հիշեցնում ցնորքներըդ հին,
Չեմ վրդովում քեզ խոսքերով տխուր

Ես հասկանում եմ քո խենթ աչքերի
Հըրեղեն լեզուն,
Խոնարհ եմ լինում ես, որպես գերի,
Եվ տրտմության սև խոսքեր չեմ ասում

Վառվում է մոմը դողդոջ փայլերով
Հեռու անկյունում,—
Ելնումես անխոս, հպարտ քայլերով,
Մահապարտի պես այնտեղ ես գնում

Եվ շշնջում է հագուստը թափվող
Վարագույրի մոտ, —
Փռվում է դառը ցնծության մի դող
Ու ողջ աշխարհը դառնում է աղոտ...

Կանգնում ես դու մերկ, թագուհիդ՝ խոնար
Իսկ ես՝ քո գերին.
Քո թագավորն ու դահիճն եմ խավար
Եվ սահման չըկա չար տանջանքներին

29 Apr 07, 23:23	#1 (permalink)
Мукик Все буду молчать......... VIP Ultra Club Join Date: Mar 2007 Location: Много будете знать скоро состаритесь... Age: 46 Posts: 14,210 Blog Entries: 7 Rep Power: 33	* * * Հեկեկում է անվերջ, Հեկեկում. Մենավոր ու վհատ Իմ հոգուն Հարազատ — Անհատնում, անպատում Կսկիծով Հեկեկում է տրտում, Հեկեկում... Մշուշոտ ու աղոտ օրերում Գիշերները երկար ու անքուն Փողոցում, դաշտերում, անտառում. Անամոք իմ հոգում, Անանուն և անտուն, և անքուն Մղկտում է անվերջ, Հեկեկո՛ւմ, հեկեկո՛ւմ, հեկեկո՛ւմ... ԱՆԴԱՐՁՈՒԹՅՈՒՆ Շրջում եմ դարձյալ պուրակում այն հին Աշնան թախծալի երգով օրորված, Հողմը փռում է տերևներ դեղին, Որպես հուշերըս — երա՜զ ու մեռա՜ծ Մենակ եմ հիմա, և դու, ո՞վ գիտե, Ո՞ր կողմերում ես — ժպիտով անուշ — Նետում ծիծաղիդ կարկաչն արծաթե, Վառում հայացքիդ դյութանքը քնքուշ... Եվ գիտեմ, պիտի նորից հայտնվես, Հիշես խոսքերը վաղուց մոռացված,— Հըրաշքին պիտի հավատամ և ես Ու կրծքիդ դնեմ գլուխըս հոգնած... Բայց երբե՛ք, երբե՛ք էլ չի վառվելու Ցնորքըս մեռած,— պատկերըդ հեռու... * * * Դու գալիս ես մութ գիշերապահին Եվ լինում ես լուռ. Ես չեմ հիշեցնում ցնորքներըդ հին, Չեմ վրդովում քեզ խոսքերով տխուր Ես հասկանում եմ քո խենթ աչքերի Հըրեղեն լեզուն, Խոնարհ եմ լինում ես, որպես գերի, Եվ տրտմության սև խոսքեր չեմ ասում Վառվում է մոմը դողդոջ փայլերով Հեռու անկյունում,— Ելնումես անխոս, հպարտ քայլերով, Մահապարտի պես այնտեղ ես գնում Եվ շշնջում է հագուստը թափվող Վարագույրի մոտ, — Փռվում է դառը ցնծության մի դող Ու ողջ աշխարհը դառնում է աղոտ... Կանգնում ես դու մերկ, թագուհիդ՝ խոնար Իսկ ես՝ քո գերին. Քո թագավորն ու դահիճն եմ խավար Եվ սահման չըկա չար տանջանքներին
	__________________ «Никто никого не может потерять, потому что никто никому не принадлежит.»

Thread Tools
Show Printable Version Email this Page
Display Modes
Switch to Linear Mode Hybrid Mode Switch to Threaded Mode

VIP Forums Muzblog Chat Games Gallery. Форум, муздневники, чат, игры, галлерея.

Literature and Culture Literature – are news, that will never become out of date. (Ezra Pound) When everything is forgotten, culture remains. (Edward Errio)

Ваган Терян