VIP Forums Muzblog Chat Games Gallery. Форум, муздневники, чат, игры, галлерея.

С субботу, около 19:00 вечера, в своей постели в уголовно-исполнительном учреждении «Нубарашен» скоропостижно скончался осужденный по делу о событиях в Национальном Собрании 27 октября 1999 года Гамлет Степанян. По данному делу Степанян был приговорен к 14 годам лишения свободы.

По сообщению начальника отдела по связям с общественностью Уголовно-исполнительного управления Министерства юстиции Армении Арсена Бабаяна, предварительный осмотр тела не выявил следов насилия, была назначена судебно-медицинская экспертиза, ведется следствие по выяснению обстоятельств смерти заключенного.
Отметим, что при проведении судебно-медицинской экспертизы тела присутствовали четыре члена группы наблюдателей при Министерстве юстиции, осуществляющей общественный контроль в уголовно-исполнительных учреждениях и органах. Один из членов группы, врач Лаура Галстян в интервью Радио Свобода сообщила, что на теле Степаняна следов насилия они не видели. Согласно предварительному заключению, причиной смерти Степаняна стал инфаркт.
«Мы принимали участие в судебно-медицинской экспертизе, видели сердце. Как врач могу сказать, в нем был ишемический очаг, и по предварительной версии, произошло нарушение кровотока в коронарных сосудах, вследствие чего осужденный скончался. Других каких-либо подозрительных фактов мы не зафиксировали. Это наша предварительная версия, мы будем ждать окончательных результатов судебно-медицинской экспертизы», - отметила Лаура Галстян.
На вопрос о том, жаловался ли осужденный раньше на проблемы с сердцем, Лаура Галстян ответила: «Врач на этаже и начальник медицинского управления уголовно-исполнительного учреждения «Нубарашен» отмечают, что таких жалоб раньше у него не было, это подтвердили и родственники, а именно двоюродная сестра, с которой мы встретились. Сестра в последний раз посещала его за10 дней до смерти, разговаривала с ним по телефону, и никаких жалоб брат ей не высказывал», - рассказала Галстян.
В одной камере с Гамлетом Степаняном находились 16 осужденных, которые сообщили подробности происшествия.
«Нам рассказали, что они все вместе пообедали, через полчаса он [Степанян] сказал, что плохо себя чувствует, извинился и лег, а затем сокамерники услышали звук похожий на храп, посмотрели и уже не могли ничем помочь», - сообщила Лаура Галстян.
Юрист Агаси Атабекян, который осуществлял защиту Гамлета Степаняна, сообщил Радио Свобода, что срок заключения Степаняна заканчивался в 2012 году, то есть через два года он должен был выйти на свободу.
Напомним, что Гамлет Степанян 27 октября 1999 года был в той машине, на которой в Национальное Собрание приехали некоторые члены группы, осуществившей теракт.
Гамлет Степанян был осужден по части первой статьи 300 УК («захват государственной власти»), по статье 305 («убийство государственного, политического или общественного деятеля»), по статьям 34-305 («попытка убийства государственного, политического или общественного деятеля»), по пункту второму части второй статьи 217 («теракт, совершенный с применением огнестрельного оружия»), по первому, второму и шестому пунктам части второй статьи 133 («незаконное лишение свободы двух или более лиц, совершенное по предварительному сговору группой лиц с применением насилия или с угрозой применения насилия, опасного для жизни и здоровья»).
27 октября 1999 года вооруженная группа под предводительством Наири Унаняна, ворвавшись в зал заседаний парламента, расстреляла восьмерых государственных деятелей: председателя НС Карена Демирчяна, премьер-министра Вазгена Саргсяна, вице-спикеров парламента Юрия Бахшяна и Рубена Мирояна, депутатов НС Арменака Арменакяна, Микаела Котаняна, Генрика Абрамяна и министра Леонарда Петросяна.
Приговором от 2 декабря 2003 года суд первой инстанции общин Кентрон и Норк-Мараш города Еревана приговорил Наири Унаняна и пятерых членов его преступной группы к пожизненному сроку заключения. Член группы Гамлет Степанян, который непосредственно не участвовал в разворачивавшихся в зале парламента событиях, был приговорен к 14 годам лишения свободы.
Приговоренный к пожизненному сроку заключения Врам Галстян впоследствии совершил самоубийство.

__________________
«Никто никого не может потерять, потому что никто никому не принадлежит.»

Արագացում պրոցեսների...

__________________
bleib mal cool...

Իժո-ն և մնացածը, որոնք անմեղ մնացին կուլիսների հետևում...իսկ թե ով է Իժոն , ծանոթացեք´´







«Հոկտեմբերի 27»-ի քրգործի նյութերում բազմաթիվ են վկայությունները, ըստ որոնց ՀՀ խորհրդարան ներխուժած ահաբեկիչները կառավարության եւ Ազգային ժողովի ղեկավարության սպանդից հետո առաջիններից մեկն, ում զանգահարել են աջակցություն ստանալու ակնկալիքով, եղել է ԼՂՀ բանակի նախկին հրամանատար Սամվել Բաբայանը: Նաիրի Հունանյանը նրա հետ կապվելու համար ԱԺ նիստերի դահլիճում դիմել էր այն ժամանակ պատգամավոր Հայկ Բաբուխանյանին: Ըստ քրգործում եղած նյութերի, ավելի ուշ Ն. Հունանյանը ցուցմունք էր տվել, թե մեկ այլ պատգամավորի՝ Մուշեղ Մովսիսյանի միջոցով Ս. Բաբայանը կանխավ խրախուսել էր ահաբեկչությունն ու անգամ դա հաստատել նույն Մ. Մովսիսյանի միջոցով իրեն փոխանցված երկտողով: Սակայն «27»-ի գործի նախաքննությունը վարող քննչական խումբը Ս. Բաբայանին հարցաքննել էր միայն 2000թ, հունիսի 1-ին, երբ մի կողմից ինքը` Ս. Բաբայանն արդեն կալանավորված էր ու մեղադրվում էր ԼՂՀ նախագահի դեմ մահափորձ կազմակերպելու մեջ, մյուս կողմից` արդեն ակնհայտ էր «27»-ի քրգործի ելքը: Հիշեցնենք, որ մինչեւ 2000թ. հունիսն արդեն ազատ էր արձակվել «27»-ի քրգործով ահաբեկչության կազմակերպման կամ դրդելու մեջ որպես մեղադրյալներ ներգրավված մի քանի մարդ` Ալեքսան Հարությունյանը, Հարություն Հարությունյանը, Մուշեղ Մովսիսյանը, Նաիրի Բադալյանը:

Սամվել Բաբայանի տված ցուցմունքներն ինքնին շատ հետաքրքիր են, ուստի հարկ ենք համարում դրանք մեր ընթերցողին ներկայացնել ամբողջությամբ եւ ռուսերենից կատարված թարգմանությամբ:

Քննիչ - Դուք ծանո՞թ եք ՀՀ ԱԺ պատգամավոր Մուշեղ Մովսիսյանի հետ: Եթե ծանոթ եք, ապա երբվանի՞ց, ե՞րբ ու ինչքան հաճախ եք հանդիպել նրան, ինչի՞ մասին եք խոսել, որտե՞ղ եք հանդիպել:

Ս. Բաբայան - Մուշեղ Մովսիսյանի հետ ծանոթացել եմ 1998-ին, «Շմայսի» տանը, կոնկրետ ամսաթիվը չեմ հիշում: Շմայսի հետ ընկերական հարաբերությունների մեջ էի ու հրավիրված էի նրանց տուն ճաշի, որտեղ եւ առաջին անգամ հանդիպել եմ Շմայսի եղբայրների, այդ թվում եւ Մուշեղի հետ: Կոնկրետ ինչի մասին ենք խոսել, չեմ հիշում, չեմ կարող ասել, թե խոսակցությունը սովորական էր` կենցաղային թեմաներով: Երկրորդ ու վերջին անգամ Մուշեղ Մովսիսյանին հանդիպել եմ 1999-ի ապրիլի վերջին կամ մայիսի սկզբին Երեւանում, «Արցախ» կոմիտեում: Նա եկել էր իր եղբոր` Շմայսի ու «Ճոյտ» մականունով Հակոբի հետ: Մենք խոսել ենք առաջիկա խորհրդարանական ընտրությունների մասին: Մուշեղն ու Ճոյտը Էջմիածնի տեղամասերում պատգամավորական թեկնածուներ էին, եւ ես աջակցություն խոստացա նրանց ի օգուտ «Իրավունք եւ Միաբանություն» կուսակցության: Դրանից հետո ես Մուշեղի հետ չեմ հանդիպել, սակայն 2 հեռախոսային խոսակցություն եմ ունեցել նրա հետ, 1999թ. ամռանը Շմայսի ձերբակալումից 2 օր անց, երբ զանգահարեց Մուշեղն ու խնդրեց միջնորդել ղեկավարությանը Շմայսին ազատելու հարցում: Բայց ես 2 անգամ էլ մերժել եմ նրան, բացատրելով, որ իմ միջնորդությունը Շմայսին չի օգնի:
Շմայսի հետ ես ծանոթ եմ 1991-92 թվականներից՝ կապված ԼՂՀ պաշտպանության ժամանակ ռազմական գործողություններին նրա մասնակցության հետ եւ մեր մեջ հաստատվել են ընկերական մտերմիկ հարաբերություններ: Շմայսին ես հանդիպել եմ ամեն անգամ, երբ եկել եմ Հայաստան:

Քննիչ - Դուք մականուն ունեցե՞լ եք: Եթե այո, ապա ինչպիսի՞:

Ս. Բաբայան - Մանկությունից իմ մականունը «Իժո» է, որը սակայն ոչ ոք իմ դիմաց չէր ասում, քանի որ այն ինձ դուր չէր գալիս:

Քննիչ - Ձեզ հետ զրույցներում Շմայսը կամ Մուշեղ Մովսիսյանը ինչպե՞ են արտահայտվել Վազգեն Սարգսյանի մասին:

Ս. Բաբայան - Մուշեղն ինձ հետ Վ. Սարգսյանի մասին երբեք չի խոսել, իսկ Շմայսը իմ ներկայությամբ Վ. Սարգսյանի մասին միայն դրական է արտահայտվել:

Քննիչ - Ձեր ցուցմունքների համաձայն, Դուք մոտ հարաբերություններ չեք ունեցել Մուշեղ Մովսիսյանի հետ: Դուք նրան նվիրե՞լ եք զենք, ատրճանակ, թե ոչ: Եթե նվիրել եք, ապա ինչու:

Ս. Բաբայան - Կոնկրետ Մուշեղ Մովսիսյանին ես զենք չեմ նվիրել: ՀՀ ՊՆ-ից ինձ է ներկայացվել ցուցակ, որը ես ստորագրել եմ ու որի համաձայն ատրճանակներ են դուրս գրվել:

Քննիչ - Ի՞նչ հարաբերությունների մեջ եք եղել Վազգեն Սարգսյանի, Կարեն Դեմիրճյանի, Յուրի Բախշյանի, Ռուբեն Միրոյանի, Արմենակ Արմենակյանի, Լեոնարդ Պետրոսյանի, Հենրիկ Աբրահամյանի, Միքայել Քոթանյանի հետ:

Ս. Բաբայան - Վազգեն Սարգսյանի հետ իմ հարաբերությունները եղել են եւ պաշտոնական, եւ ընկերական: Վերը թվարկված անձանցից ես մեկ անգամ հանդիպել եմ նաեւ Կարեն Դեմիրճյանի հետ 1999թ. ամռանը` վերջինիս նախաձեռնությամբ: Ես եկել եմ նրա մոտ «Հայէլեկտրո» գործարան եւ իմ հետ զրույցում Կարեն Դեմիրճյանը հետաքրքրվել է իմ քաղաքական հայացքներով ու աշխարհայացքով: Երկու անգամ ես հանդիպել եմ Արմենակի հետ, երբ նրանք եկել են Ղարաբաղ: Ես ծանոթ եմ նաեւ Լեոնարդ Պետրոսյանին: Նա եղել է ԼՂՀ վարչապետը: 1998թ. վերջից իմ հարաբերությունները Վազգեն Սարգսյանի հետ սկսեցին վատանալ, այսինքն, աշխատանքի բերումով սկսեցինք իրար չհասկանալ: 1999թ. հոկտեմբերին, իմանալով, որ մեր հարաբերությունները Վ. Սարգսյանի հետ այնքան էլ լավ չեն, ԼՂՀ ՊԲ գնդապետներ Նելսոն Սողոմոնյանը, Վարդան Բալայանը եւ Սամվել Կարապետյանը Վ. Սարգսյանի հետ խոսել են մեր հարաբերությունները լավացնելու ցանկության մասին: Խոսք է գնացել Վազգեն Սարգսյանի կասկածների մասին, թե ես ինչ-որ կերպ առնչվում եմ Վ. Խորխոռունու սպանությանը: Գնդապետները բացատրել են Վ. Սարգսյանին, որ ես որեւէ առնչություն չունեմ դրա հետ: Պայմանավորվել են, որ 10-15 օրից ես պետք է հանդիպեի Վ. Սարգսյանին, բայց 27.10.1999թ. դեպքի պատճառով մեր հանդիպումը չկայացավ: Հարցում նշված մյուս անձանց ես անձամբ չեմ ճանաչում: Նրանց հետ, ում անձամբ ճանաչում եմ, որեւէ անբարյացակամ հարաբերություններ չեմ ունեցել:
Քննիչ - Դուք ծանո՞թ եք Ժիրայր Սեֆիլյանին:

Ս. Բաբայան - Ժիրայրը «Դաշնակցություն» կուսակցության անդամ է եղել: ԼՂՀ-ում ռազմական գործողությունների ժամանակ գումարտակի հրամանատար է եղել եւ դրա հետ կապված ծանոթ ենք եղել: Մեր հարաբերությունները նորմալ են եղել, ավելի շուտ` պաշտոնական, քան ընկերական: Ռազմական գործողությունների ավարտից հետո նա գնացել է արտասահման: 1997-ին կամ 1998թ. սկզբին նա վերադարձել է եւ նշանակվել 6-րդ պաշտպանական շրջանի հրամանատար: Դրանից մոտ 6 ամիս անց նա ազատվել է զբաղեցրած պաշտոնից ու թողնվել կադրերի տրամադրության տակ:

Քննիչ - Դուք ծանո՞թ եք Հայկ Բաբուխանյանին: Եթե այո, ապա ի՞նչ հարաբերությունների մեջ եք եղել նրա հետ:

Ս. Բաբայան - Նրա հետ ես ծանոթացել եմ 1999թ. սկզբին, կապված 2 կուսակցությունների միավորմամբ «Իրավունք եւ Միաբանություն» կուսակցության ստեղծման հետ, որին ես մասնակցել եմ: Նրա հետ մոտ կամ ընկերական հարաբերությունների մեջ ես երբեք չեմ եղել:

Քննիչ - Ե՞րբ եւ ի՞նչ պայմաններում Դուք իմացաք ՀՀ ԱԺ-ում 27.10.1999թ. դեպքերի մասին:

Ս. Բաբայան - Այդ ժամանակ ԼՂՀ ՊԲ-ում ՀՀ ՊՆ ներկայացուցիչների կողմից ստուգումներ էին իրականացվում եւ Ստեփանակերտում էր գտնվում ՀՀ ԶՈւ Գլխավոր Շտաբի պետ գեներալ Մ. Հարությունյանը: 27.10.1999թ. երեկոյան մոտ ժամը 18-19-ին Երեւանից ինձ զանգահարեց մի գնդապետ, որի ազգանունը չեմ հիշում: Որքան հիշում եմ նա ներկայացավ ՀՀ ՊՆ «ԳՈՄՈՒ» բաժնի պետ: Նա խնդրեց գեներալ Մ. Հարությունյանին: Այդ ժամանակ վերջինս գտնվում էր ԼՂՀ նախագահի մոտ: Ես հարցրի՝ նա շտա՞պ է հարկավոր: Գնդապետը պատասխանեց, որ ՀՀ Խորհրդարանում կրակոցներ են եւ այնտեղ մարդկանց պատանդ են պահում:

Ուրիշ ոչինչ նա չհաղորդեց: Ես խոստացա, որ կգտնեմ գեներալին ու կհաղորդեմ զանգի մասին: Անմիջապես հետո ես զանգահարեցի ԼՂՀ նախագահի աշխատակազմ ու գեներալ Հարությունյանին հայտնեցի գնդապետի զանգի ու նրա՝ ետ զանգելու խնդրանքի մասին: Գեներալն ասաց, որ արդեն տեղյակ է եւ եկավ ինձ մոտ` ԼՂՀ ՊԲ Շտաբ: Իմ սենյակից նա սկսեց զանգահարել, որպեսզի տեղի ունեցածի մասին տեղեկատվություն ստանա: Այդ զանգերից հետո, գնդապետի զանգից մոտ կես ժամ անց, գեներալ Մ. Հարությունյանը ինձ հրամայեց Բանակը բերել 1-ին կարգի ռազմական պատրաստության եւ հայտարարել զորանոցային դրություն, ինչը ես արեցի: Գնդապետի զանգից մոտ 1 ժամ անց ինձ զանգահարեց Ժիրայրը Երեւանից: Ինչ հեռախոսից էր զանգահարում, ես չգիտեմ, քանի որ ինձ նրա հետ միացրեց իմ 3 օգնականներից մեկը, որքան հիշում եմ Գառնիկը: Ժիրայրն ասաց, որ ՀՀ Խորհրդարանը գրավված է ինչ-որ խմբի կողմից, որի ղեկավարներին ինքը ճանաչում է: Ժիրայրն ասաց, որ այդ մարդիկ ինձ վստահում են եւ ուզում են, որ բանակցությունները իրենց հետ վարեմ ես: Ես հայհոյանքներ տեղացի նրանց հասցեին, ասացի, որ ես ոչ մի կապ չունեմ նրանց հետ ու խնդրեցի Ժիրայրին հաղորդել այդ բոլորը ՀՀ նախագահի աշխատակազմ, ԱԱՆ, ՆԳՆ: Այդ խոսակցության ժամանակ իմ սենյակում ներկա էին 5-6 հոգի` գեներալ Մ.Հարությունյանը, գնդապետներ Մովսես Հակոբյանը, Սամվել Կարապետյանը, մնացածին չեմ հիշում: Որքան հիշում եմ, իմ հեռախոսային խոսակցությունից հետո ես այդ մասին հայտնել եմ ներկաներին: Դրանից մոտ 15 րոպե անց ԼՂՀ նախագահի աշխատակազմից ինձ զանգահարեց Սեյրան Օհանյանը կամ Վիտալի Բալասանյանը եւ խնդրեց Ժիրայրի հեռախոսահամարը: Որքան հիշում եմ, ես Ս. Օհանյանին ասացի, որ Ժիրայրն է ինձ զանգահարել ու իմ օգնականին հանձնարարեցի գտնել Ժիրայրի համարն ու հայտնել Ս. Օհանյանին, ինչն իմ օգնականն արեց:
Մոտավորապես 23-24 ժամից հայտնի դարձավ, որ Վ. Սարգսյանը զոհվել է, եւ ես նրա հանդեպ իմ ընկերական պարտքը համարեցի գնալ Երեւան: Այդ ընթացքում Երեւանից զանգահարեց գեներալ Ալիկ Պետրոսյանը եւ հրահանգեց պահակակետեր դնել Հայաստան մտնող քաղաքներում, Շուշիի մոտ եւ վերահսկել «Դաշնակցություն» կուսացության ներկայացուցիչների ու զինված մարդկանց տեղաշարժը: Ես հայտնեցի Երեւան գալու իմ ցանկության մասին, սակայն Ա. Պետրոսյանն ինձ արգելեց, ասելով, որ գեներալ Մ. Հարությունյանը նույնպես թող մնա Ստեփանակերտում մինչեւ ՀՀ պաշտպանության նախարարի նոր կարգադրությունը:

Քննիչ - Դուք ծանո՞թ եք Զոյա Շաքարյանին: Նա Ձեզ հետ խոսե՞լ է Նաիրի Հունանյանի մասին:

Ս. Բաբայան - Այո, ես նրան ճանաչում եմ: 90-ականների սկզբին նա «Դաշնակցություն» կուսակցության ակտիվ ղեկավարներից էր, բայց այդ ժամանակ ես նրա հետ չեմ հանդիպել, գիտեի նրան հեռակա: Երբ Վազգեն Մանուկյանը նշանակվեց ՀՀ պաշտպանության նախարար, նա նախարարի օգնականն էր եւ ես առաջին անգամ Զոյային տեսել ու ծանոթացել եմ հենց այդ ժամանակ, Վ. Մանուկյանի ընդունարանում: 1999թ. նախընտրական քարոզարշավի ժամանակ ու դրանից հետո ես մի քանի անգամ եղել եմ Զ. Շաքարյանի տանը` Երեւանում: Նրա հետ խոսել ենք ընդհանուր թեմաներով: Նաիրի Հունանյանի մասին ո՛չ նա, ո՛չ մեկ ուրիշը երբեք ինձ հետ չի խոսել: Այդ անունը ես առաջին անգամ լսել եմ 1999թ. հոկտեմբերի 27-ի դեպքերից հետո:

Քննիչ - Ինչպես կարող եք բացատրել, որ Ձեր «Իժո» մականունը ծանոթ է Նաիրի Հունանյանին ու նա ներառել է այն իր ցուցակում:

Ս. Բաբայան - Դա ինձ համար հանելուկ է եւ ես չեմ կարող ասել, թե որտեղից նա գիտի իմ մականունը:

Քննիչ - Դուք երբեւէ ուղարկե՞լ եք Մուշեղ Մովսիսյանին կամ նրա եղբայրներից որեւէ մեկին նամակ կամ տպագիր գրություն:

ՊԱՏԱՍԽԱՆ - Ոչ, երբեք նման բան չի եղել:

Քննիչ - Վ. Սարգսյանի հետ միասին Դուք մասնակցել եւ Ձեր ուժերի ներածին չափ ներդրում եք ունեցել ռազմական ու քաղաքական կյանքում: Ո՞վ, ըստ Ձեզ կարող էր կազմակերպել 1999թ. հոկտեմբերի 27-ի ոճրագործությունը, ո՞վ կարող էր այդ հանցագործության դրդողը լինել:

ՊԱՏԱՍԽԱՆ - Ես չեմ կարող ասել, թե կոնկրետ ո՞վ կարող էր կազմակերպել կամ դրդել այդ հանցագործության կատարմանը: Այն բացասական վերաբերմունքը Վ. Սարգսյանի անձի նկատմաբ, որ ստեղծվում էր քաղաքական գործիչների կողմից նրա կյանքի վերջին տարվա ընթացքում, կարող էր դրդել հանցագործներին նման հանցագործության:

Քննիչ - Որտե՞ղ եւ ի՞նչ բջջային հեռախոսներից եք Դուք օգտվել: Ասացեք այդ համարներն ու դրանց տերերին:
Ս. Բաբայան - Համարները ես չեմ հիշում: Ես ունեցել եմ 2 կամ 3 բջջային հեռախոս: Մեկն իմ մոտ է, մյուսը իմ վարորդ Գարիկ Խաչատրյանի, իսկ 3-րդը` կնոջս: Չգիտեմ ում անունով են դրանք գրանցված: Հնարավոր է Գարիկը կկարողանա պատասխանել այդ հարցին:

Ձեր բանավոր հարցին, թե կա՞ն արդյոք իմ աշխատասենյակում հեռախոսներ, որոնք կապում են Երեւանի հետ, պատասխանում եմ, որ ԼՂՀ ՊԲ Շտաբի իմ աշխատասենյակում կա կառավարական հեռախոս 54-66 համարով, երեւանյան 28-65-45 համարով, ռազմական կապի ԶԱՍ հեռախոս եւ ՎՉ կապ: Տանը նույնպես ունեցել եմ երեւանյան հեռախոս 28-80-31 կամ 28-31-80 համարով: Հեռախոսը, որով զանգահարել է Ժիրայրը հոկտեմբերի 27-ին, եղել է կամ կառավարական 54-66, կամ երեւանյան 28-65-45 համարով:

__________________
bleib mal cool...

ՑՈՒՑՄՈՒՆՔՆԵՐ, ՈՐ ՉԵՆ ՀՆՉԵԼՈՒ ԴԱՏԱՐԱՆՈՒՄ

Սկիզբը՝ N 234

Հիշեցնենք, որ քրեական գործում հայտնի գլխավոր կասկածյալներից մեկի՝ Միսակ Մկրտչյանի վերաբերյալ քրեական գործի կարճումը Ն. Հունանյանին իշխանությունների տված երաշխիքներից մեկն է:

ՔՆՆԻՉԸ՝ Ն. ՀՈՒՆԱՆՅԱՆԻՆ - Ճանաչու՞մ եք Ձեզ հետ առերես հարցաքննվող Մուշեղ Մովսիսյանին, եթե այո, ապա ե՞րբ եւ ի՞նչ հանգամանքներում եք ծանոթացել նրա հետ, ի՞նչ փոխհարաբերությունների մեջ եք գտնվում միմյանց հետ:

Ն. ՀՈՒՆԱՆՅԱՆ - Ինձ հետ առերես հարցաքննվող Մուշեղ Մովսիսյանին ճանաչում եմ, ծանոթացել ենք 1999 թ.-ի գարնանը, ամիսը ստույգ չեմ հիշում, ծանոթացրել է իմ նախկին հարեւան Միսակը, գտնվում ենք նորմալ, մարդկային հարաբերությունների մեջ:

ՔՆՆԻՉԸ՝ Մ. ՄՈՎՍԻՍՅԱՆԻՆ - Ճանաչու՞մ եք Ձեզ հետ առերես հարցաքննվող Ն. Հունանյանին, եթե այո, ապա ե՞րբ եւ ի՞նչ հանգամանքներում եք ծանոթացել միմյանց հետ, ի՞նչ փոխհարաբերությունների մեջ եք գտնվում:
Մ. Մ. - Ինձ հետ առերես հարցաքննվող Նաիրի Հունանյանին ճանաչում եմ 1999 թ.-ի գարնանից իմ ծանոթ Միսակի միջոցով, նրա հետ գտնվում եմ սովորական, մարդկային հարաբերությունների մեջ, թշնամություն, բարեկամություն չունեմ:

ՔՆՆԻՉԸ՝ Ն. ՀՈՒՆԱՆՅԱՆԻՆ - Ընդհանուր առմամբ քանի՞ անգամ եք հանդիպել Մ. Մովսիսյանին:

Ն. Հ. - Ստույգ չեմ հաշվել, երեւի մոտ 10 անգամ, գուցե ավել, ստույգ չեմ հիշում:

ՔՆՆԻՉԸ՝ Մ. ՄՈՎՍԻՍՅԱՆԻՆ - Դուք լսեցիք Ն. Հունանյանի ցուցմունքը, ի՞նչ կարող եք ասել այս կապակցությամբ:

Մ. ՄՈՎՍԻՍՅԱՆ - Իմ հիշողությամբ երեք անգամ եմ հանդիպել, միգուցե հիշեցնի մյուս հանդիպումների մասին, կհիշեմ:

ՔՆՆԻՉԸ՝ Ն. ՀՈՒՆԱՆՅԱՆԻՆ - Ի՞նչ հանգամանքներում եք ծանոթացել Մ. Մովսիսյանի հետ, որտե՞ղ, ի՞նչ բովանդակության խոսակցություն է եղել ձեր միջեւ եւ ի՞նչ տպավորություն է թողել հենց առաջին հանդիպումից Ձեզ վրա Մ. Մովսիսյանը:

Ն. Հ. - Առաջին անգամ հանդիպել ենք Մուշեղենց տանը, Միսակ Մկրտչյանի հետ, գնալու հիմնական նպատակը, մենք Միսակի հետ խոսում էինք քաղաքական ինչ-որ ձեւավորում կազմավորելու մասին, եւ Միսակի ներկայացնելով գնացինք Մուշեղենց տուն:

Միսակը ներկայացրեց Մուշեղին որպես լավ մարդ, արդարամիտ մարդ եւ լավ գյուղապետ եւ նաեւ լայն կապեր ու ազդեցություններ ունեցող, այդ թվում Միսակը նշեց նաեւ Սամվել Բաբայանի անունը, որ նորմալ հարաբերություններ ունեն Մուշեղի հետ, եւ այդպես գնացինք Մուշեղենց տուն, ծանոթացանք եւ ավելի քաղաքական թեմաներով զրույցներ ունեցանք, Միսակն էլ էր հիմնականում ներկա, մեկ-մեկ ներսուդուրս էր անում: Նախ ասեմ, որ քաղաքական թեմաներով խոսակցության մեջ համակարծիք էինք լինում, այսինքն խոսքը գնում էր երկրում քաղաքական, տնտեսական եւ այլ փոփոխությունների մասին, այդ խոսակցությունների մեջ Մուշեղի կարծիքով ամեն տեսակի փոփոխություններ հնարավոր է միայն մի դեպքում, եթե Վազգեն Սարգսյանը չեզոքացվի, այսինքն դիտում էր որպես խանգարիչ, արգելակող գործոն, շատ երկար զրույց է եղել մեր միջեւ: Մոտ 4-5 ժամ մնացել ենք Մուշեղենց տանը: Այս որ նշեցի խանգարիչ գործոն, սա կոռեկտ ձեւով եմ հիմա նշում, Մուշեղը ավելի կոպիտ արտահայտվեց՝ «մինչեւ Վազգենին չսպանենք, էս երկրում ոչինչ չի լուծվի», այդ օրվա խոսակցությունների մեջ իմ պատրաստականությունը ընդհանուր իմաստով հայտնեցի, որ պատրաստ եմ ի շահ հայրենիքի ամենադժվար գործն էլ անել: Երեւի Միսակն էլ ներկայացրած կլինի ինձ:

ՔՆՆԻՉԸ՝ Մ. ՄՈՎՍԻՍՅԱՆԻՆ - Դուք լսեցիք Ն. Հունանյանի ցուցմունքը, ի՞նչ կարող եք ասել այս կապակցությամբ:

Մ. Մ. - Այո, լսեցի, մենք իրականում խոսել ենք քաղաքական թեմաներով, սեղանի շուրջ խմելով եւ զրուցելով: Համարյա Ն. Հունանյանի ցուցմունքի 90% ճիշտ էր, բացի նրանից, որ խոսք է գնացել Վ. Սարգսյանին սպանելու համար: Ճիշտ է, ես սեղանի շուրջ նրան հայհոյել եմ «տիրոջ մեր», չեմ հիշում մանրամասները, ուղղակի հիշեցի 1995 թ.-ի ընտրությունները, երբ ես հանեցի իմ թեկնածությունը Վ. Սարգսյանի պահանջով, դա ԱԺ դեպուտատների թեկնածության մասին է խոսքը, զիջելով Շահեն Պետրոսյանին, դա էր իմ վրդովմունքի եւ ժողովրդի վրդովմունքի պատճառը:

ՔՆՆԻՉԸ՝ Ն. ՀՈՒՆԱՆՅԱՆԻՆ - Ձեր առաջին հանդիպումից հետո, կոնկրետ քանի՞ անգամ, որտե՞ղ, ե՞րբ եք հանդիպել Մ. Մովսիսյանին, ի՞նչ բովանդակության խոսակցություններ են եղել ձեր միջեւ:

Ն. Հ. - Երկրորդ անգամ նորից Մուշեղենց տանն ենք հանդիպել, երեւի մեր առաջին հանդիպումից 2 կամ 3 շաբաթ հետո, գնացել էինք ես, Միսակը, Էդիկ Գրիգորյանը, եղբայրս՝ Կարեն Հունանյանը, էլի երկար խոսակցություններ ենք ունեցել նույն թեմաներով, նույն միտքը Մուշեղը այս ժամանակ էլ է հայտնել՝ Վ. Սարգսյանի մասին, խոսքը Վազգեն Սարգսյանին սպանելու մասին է, այսինքն սկզբունքը քաղաքական տրամաբանության նա էր, որ Վազգեն Սարգսյանը փաստորեն ներքին բռնապետություն հաստատելով թույլ չի տալիս որեւէ առաջխաղացում, զարգացում: Երկու հանդիպումների ընթացքում էլ իմ եւ Մուշեղի միջեւ համախոհության եզրեր են ստեղծվել, բայց երբ կոնկրետ գործնական քայլերի մասին խոսում էինք, Մուշեղը ասաց՝ «հիմա շուտ ա, ընտրություններով զբաղվենք, որ ընտրվեմ, այդ ամենը հեշտ կլինի անել»: Երրորդ անգամ հանդիպել ենք մայիսի 30-ի ԱԺ ընտրություններից առաջ, եթե չեմ սխալվում, փողոցում ենք հանդիպել, նրանց գյուղի մեջ, ընտրություններից խոսեցինք: Ամառվա ընթացքում մի քանի անգամ հանդիպել ենք Երեւանում «Առագաստ» սրճարանի մոտ, հետո արդեն 1999 թ.-ի օգոստոսի 23-ից կամ 24-ից հետո, երբ խորհրդարանը սկսեց աշխատանքները: Մինչեւ արձակուրդներ գնալը խորհրդարանի, մի անգամ էլ ենք հանդիպել խորհրդարանում: Ինչպես նշեցի, 1999 թ.-ի օգոստոսի 23-ից կամ 24-ից հետո, երբ խորհրդարանը սկսեց աշխատանքները, հաճախ ենք՞՞՞ հանդիպել, հաշվելն էլ եմ դժվարանում: Մեր միջեւ եղել են ամենատարբեր թեմաներով զրույցներ, բայց ավելի քաղաքական, խոսել ենք Ղարաբաղի իրավիճակի մասին, ԼՂՀ-ի ճգնաժամի վերաբերյալ, խոսքը Սամվել Բաբայանի քաղաքականությունից դուրս մղելու թեմայի շուրջ էր: Մուշեղը ՞՞՞ուզեց, որ փաստորեն Վազգենն է անում այս ամեն ինչը, թուլացնելու համար Ղարաբաղում ավելի կոշտ դիրքորոշում ունեցող Ս. Բաբայանի դիրքերը, կոշտ՝ նկատի ունեմ Ղարաբաղը Ադրբեջանի կազմում որեւէ ձեւով չթողնելու դիրքերը, իր կարծիքով Վազգենի այդ քայլը ոնց որ հակահայկական քայլ լիներ: Երբ որ նրա եղբոր մասին էլ ենք խոսել ձերբակալվելու, խոսքը Շմայսի մասին է, Մուշեղը էլի նույն կարծիքը հայտնեց, որ Վազգենը Ղարաբաղում թուլացնելով Սամվելին, Հայաստանում էլ թուլացնում է նրա կողմնակիցներին, համախոհներին, այս խոսակցությանը կարծեմ Էդիկն էլ է ներկա եղել, ստույգ չեմ հիշում: Ըստ էության խոսակցությունների քաղաքական իմաստը նա էր, որ պետք է կոնկրետ գործողություններ ձեռնարկել, եւ որ Բաբայանն էլ այդ կարծիքին է: Հետո եղել են ավելի կոնկրետ, գործնական խոսակցություններ հոկտեմբերի 27-ի դեպքերի նախապատրաստման, կազմակերպման կապակցությամբ, որին որպես հիմնական հովանավոր պետք է լիներ Սամվել Բաբայանը, դա ասել է Մուշեղը: Ինձ հանձնարարվել է Մուշեղի կողմից վստահելի մարդիկ ճարել, զենք եւ հետո խոսք է գնացել ԱԺ նիստերի դահլիճի գրավման մասին, մինչեւ որ օգնական ուժերը կհասնեին, խոսքը գնում էր Բաբայանի օգնական ուժերի, գուցե նաեւ այլ ուժերի մասին, որից հետո արդեն նոր կառավարություն կկազմվեր: Ես իմ հարցերն եմ տվել գրավոր Մուշեղին՝ փոխանցելու համար Ս. Բաբայանին, մոտ 2 շաբաթ անց ստացել եմ Մուշեղից պատասխանը, բոլոր այս դեպքերը եղել են խորհրդարանում, որից հետո ես զենքերը ճարել էի արդեն, մարդիկ էլ արդեն կային, ես տեղյակ եմ պահել Մուշեղին, որ պատրաստ ենք չորեքշաբթի օրը նիստերի դահլիճը գրավել, որից հետո տեղի ունեցավ գրավումը՝ 27.10.99 թ.:

ՔՆՆԻՉԸ՝ Մ. ՄՈՎՍԻՍՅԱՆԻՆ - Դուք լսեցիք Ն. Հունանյանի ցուցմունքը, ի՞նչ կարող եք ասել այս կապակցությամբ:

Մ. Մ. - Ինչ վերաբերվում է մեր հանդիպումներին, ես հիմա հիշեցի, որ ընտրություններից առաջ հարյուրավոր մարդիկ կողքս կանգնած էին, Նաիրի Հունանյանը մոտեցավ ինձ, դա մեր գյուղում էր, չգիտեմ որտեղից էր գալիս, ընդամենը 1 րոպե եմ զրուցել, չեմ էլ հիշում թեման: Ինչ վերաբերվում է Սամվել Բաբայանին, Ս. Բաբայանին 1994 թվից հետո ես տեսել եմ 2 անգամ, նախագահական ընտրությունների ժամանակ 1998 թ.-ին՝ «Արցախ» կոմիտեում եւ տեսել եմ 1999 թ.-ին ԱԺ ընտրություններից հետո, եղբայրս՝ Շմայսն է կանչել՞՞՞ ինձ եւ Հակոբյան Հակոբին՝ մականունը «Ճոյտ», մեր զրույցը Ս. Բաբայանի հետ եղել է այսպես, որ ես եւ Հ. Հակոբյանը մտնենք «Իրավունք եւ միաբանություն» դաշինքի մեջ եւ մենք հրաժարվել ենք, մնացել ենք անկախ եւ այսօր էլ անկախ ենք, այս հանդիպումը նույնպես եղել է «Արցախ» կոմիտեում: Եթե չեմ սխալվում, «Առագաստում» տեսել եմ Ն. Հունանյանին եւ Միսակին, չեմ հիշում՝ էլի մարդ կար թե չէ, այս հանդիպումը ընտրություններից առաջ էր: Ն. Հունանյանին ԱԺ տեսել եմ մեկ անգամ ԱԺ ֆոյեում, ինքն է մոտեցել, ընտրություններից հետո ես Ն. Հունանյանին տեսել եմ մեկ անգամ, չգիտեմ կողքը մարդ կար թե չէ, անգամ չհիշեցի Նաիրին, կարծեմ նա հարցրեց եղբորիցս՝ Շմայսից: Ինչ վերաբերվում է գրություններին, եթե մեկ գրություն լինի անգամ ուղարկված, մեկ գրություն ես տված լինեմ Նաիրիին, ես պատրաստ եմ ինձ խփելու անգամ, չգիտեմ, թե Նաիրին ինչու է ինձ շանտաժի ենթարկում, թող ասի կոնկրետ, ե՞րբ է ինձ տեսել, որտե՞ղ եմ ես նրան «զապիսկա» տվել եւ ո՞ր օրը: Եթե ասում է, որ 10-15 անգամ ինձ հանդիպել է, թող ասի պառլամենտում որտե՞ղ եւ ո՞ր օրը եւ ու՞մ հետ:

ՔՆՆԻՉԸ՝ Ն. ՀՈՒՆԱՆՅԱՆԻՆ - Դուք լսեցիք Մ. Մովսիսյանի ցուցմունքը, որ Դուք զրպարտում եք իրեն, ի՞նչ կասեք այս կապակցությամբ:

Ն. Հ. - Հանդիպումներից մեկի ժամանակ ներկա է եղել Էդիկ Գրիգորյանը, նա կարող է հաստատել, ես պնդում եմ իմ ցուցմունքը՝ իմ կողմից քիչ առաջ վերն ասվածը:

ՔՆՆԻՉԸ՝ Ն. ՀՈՒՆԱՆՅԱՆԻՆ - Կոնկրետ պատասխանեք հարցին. Մ. Մովսիսյանի դրդմա՞մբ եք Դուք 27.10.99 թ.-ին զինված մտել ԱԺ նիստերի դահլիճ:

Ն. Հ. - Այո, դա այդպես է եւ ոչ միայն դրդմամբ, ավելին՝ նաեւ ունենալով նրա միջոցով Սամվել Բաբայանի ընդհանուր հովանավորությունը եւ աջակցությունը:

ՔՆՆԻՉԸ՝ Ն. ՀՈՒՆԱՆՅԱՆԻՆ - Ընդունենք Դուք ճիշտ եք ասում, որ Մ. Մովսիսյանի դրդմամբ եք զինված Ձեր «գործընկերների» հետ 27.10.99 թ. մտել ԱԺ նիստերի դահլիճ, իսկ ի՞նչ երաշխիքներ եք ունեցել, որ Ս. Բաբայանը հովանավորում է ինչպես Ձեզ, այնպես էլ Մ. Մովսիսյանին:

Ն. Հ. - Նախ ամենասկզբից մեր գարնանային հանդիպումների ժամանակ Մուշեղը ասել էր, որ ինքը մոտ է, համախոհներ են Ս. Բաբայանի հետ, բացի այդ Մուշեղը ասում էր, որ իրենք Հայաստանում Ս. Բաբայանի հենարաններից են, Միսակն էլ այդ մասին պատմել էր եւ քանի որ այդ գրությունը ես Մուշեղի միջոցով փոխանցել էի Ս. Բաբայանին եւ պատասխանը ստանալուց հետո, պատասխան գրության մեջ նշված էր, որ Ձեզանից դա է հասնում՝ նիստերի դահլիճը գրավելը, պահելը, ժամանակ ձգելը, իմաստը նա էր որ դրանից հետո օգնության իմաստով տերը ինքն է, այս գրությունը ինձ տվել է Մուշեղը ԱԺ-ում բուֆետից վերեւ բարձրանալու արանքում:

ՔՆՆԻՉԸ՝ Մ. ՄՈՎՍԻՍՅԱՆԻՆ - Դուք լսեցիք Ն. Հունանյանի ցուցմունքը, ի՞նչ կարող եք ասել այս կապակցությամբ:

Մ. Մ. - Գարնանային հանդիպումների ժամանակ բացարձակ չի հոլովվել Ս. Բաբայանի անունը, եւ ես ընդհանրապես ոչ ոքի չեմ ասել, որ մոտ եմ եւ ոչ մի հարցով ամբողջ կյանքում դիմած չկամ Ս. Բաբայանին, ինքը ուղղակի մոտ է փոքր եղբորս՝ Շմայսի՝ Առաքել Մովսիսյանի հետ: Մնացած բոլորը սուտ են բացարձակ:
ԱՅՆ ՀԱՐՑԻՆ, թե միմյանց հետ առերես հարցաքննվողները, պաշտպանները հարցեր ունեն միմյանց տալու, պատասխանեցին՝

Մ. ՄՈՎՍԻՍՅԱՆ - Այո, հարց ունեմ տալու Ն. Հունանյանին: Ե՞րբ է ինձ տեսել ԱԺ-ում վերջին անգամ, որտե՞ղ եւ ու՞մ հետ:

Ն. ՀՈՒՆԱՆՅԱՆ - Վերջին անգամ Մ. Մովսիսյանին տեսել եմ 1999 թ.-ի հոկտեմբերի 25-ին ԱԺ-ում, նիստերի դահլիճի դռան մոտ, ինքը պատգամավորներից մեկի հետ էր, չեմ հիշում անունը, ես դահլիճի դռան դիմաց էի նստած՝ ֆոյեում լրագրող Տիգրան Նազարյանի հետ, հավանաբար երեւի ժ. 15-ի կողմերը, ստույգ չեմ հիշում, որովհետեւ ես ժամացույց չեմ կապում:

Մ. ՄՈՎՍԻՍՅԱՆԸ՝ Ն. ՀՈՒՆԱՆՅԱՆԻՆ - Ի՞նչ գրություններ է ստացել ինձնից եւ ե՞րբ:

Ն. ՀՈՒՆԱՆՅԱՆ - Մի գրություն եմ ստացել, սեպտեմբերի վերջերին կամ հոկտեմբերի սկզբներին:

Մ. ՄՈՎՍԻՍՅԱՆԸ՝ Ն. ՀՈՒՆԱՆՅԱՆԻՆ - Կարո՞ղ եք ասել ինչ էր գրված գրության մեջ եւ ու՞ր է այդ գրությունը:

Ն. ՀՈՒՆԱՆՅԱՆ - Ծրարով եմ ստացել, փակ ծրարով, 6 էջանոց գրություն էր, որի մեջ շարադրված էր Հայաստանի քաղաքական ապագա զարգացումների, մոտեցումների ամբողջական պատկերը, սկզբունքները, գրության մեջ նշված էր, որ գրությունը պետք է ոչնչացնել, որը եւ ես արել եմ, գրության մեջ մեզ ասվում էր, որ մեր գործը ԱԺ նիստերի դահլիճը գրավելն է, որից հետո արդեն օգնական ուժերը, որ պիտի գային եւ պետք է ապահովեին նոր ժամանակավոր կառավարության ստեղծումը, նշված էր, թե ինչ սկզբունքներ նոր ստեղծվող կառավարությունը պետք է կիրառի, բոլոր ոլորտներում, թե ինչ է լինելու հետո, ինչ պետք է անենք մենք: Գրության մեջ կոնկրետ նշված էր, որ պետք է գրավվի ԱԺ նիստերի դահլիճը չորեքշաբթի օրը ժ. 16.30-ից ժ. 18.00-ի արանքում, այսինքն այն ժամանակ, երբ որ ԱԺ նիստերի դահլիճում լինում են եւ կառավարությունը, եւ պատգամավորները:

Մ. ՄՈՎՍԻՍՅԱՆԸ՝ Ն. ՀՈՒՆԱՆՅԱՆԻՆ - 27.10.99 թ.-ին ինձ որտե՞ղ է տեսել Ն. Հունանյանը եւ ո՞ր ժամին:

Ն. ՀՈՒՆԱՆՅԱՆ - 1999 թ.-ի հոկտեմբերի 27-ին ես Մ. Մովսիսյանին չեմ տեսել:

Մ. ՄՈՎՍԻՍՅԱՆԻ ՀԱՐՑԸ - 1999 թ.-ի հոկտեմբերի 25-ին ինձ որտե՞ղ է տեսել Ն. Հունանյանը եւ ո՞ր ժամին:

Ն. ՀՈՒՆԱՆՅԱՆ - Արդեն ասացի, որ ժամը մոտավորապես 15-ի կողմերն էր, տեսել եմ ԱԺ ֆոյեում, այդ պահին չեմ մոտեցել Մ. Մովսիսյանին, այլ մի փոքր ուշ եմ մոտեցել աստիճանների մոտ՝ ֆոյեի:

Մ. ՄՈՎՍԻՍՅԱՆ - Ինձ հետ առերես հարցաքննվող Ն. Հունանյանին հարցեր չունեմ տալու:

Ն. ՀՈՒՆԱՆՅԱՆ - Ինձ հետ առերես հարցաքննվող Մ. Մովսիսյանին հարցեր չունեմ տալու:

ՊԱՇՏՊԱՆ Ա. ՊԱՀԼԱՎՈՒՆԻ - Այո, հարց ունեմ տալու Ն. Հունանյանին: Գրությունը, որը ստացել էիք Մ. Մովսիսյանի միջոցով, այդ գրության տակ ստորագրություն կա՞ր, թե՞ ոչ, եթե՝ այո, ապա ի՞նչ ձեւի:

Ն. ՀՈՒՆԱՆՅԱՆ - Գրության վերջում մեկ տառ էր գրված «Ս», բայց որ դա ստորագրություն էր, իմաստը հասկացվում էր նրանով, որ տարբերվում էր գրության մյուս «Ս» տառերից:

ՊԱՇՏՊԱՆ Ա. ՊԱՀԼԱՎՈՒՆԻՆ ՀԱՐՑՆՈՒՄ Է Ն. ՀՈՒՆԱՆՅԱՆԻՆ - Ձեր ցուցմունքում նշել եք, որ Մ. Մովսիսյանին հանդիպել եք 25.10.99 թ.-ին ԱԺ-ի դահլիճի մոտ, այդ օրը նա Ձեզ որեւէ իր, առարկա տվե՞լ է, թե՞ ոչ, եթե տվել է՝ ի՞նչ եւ ի՞նչ է ասել:

Ն. ՀՈՒՆԱՆՅԱՆ - Հիշեցի՝ մեկ շիշ օղի «Վեդի» եւ Մուշեղը ասել է հաջողության համար, այդ օղին խմել ենք հոկտեմբերի 27-ին, ցերեկը, ստույգ չեմ հիշում, խմել ենք ես, եղբայրս, Է. Գրիգորյանը, Վ. Գալստյանը:

__________________
bleib mal cool...

может быть когда нибудь что нибудь и станет пояснее
хотя сам я сомневаюсь...

__________________
Плохая примета – сесть на тюбик вазелина.

Тебе еще не ясно?… Всем ясно тут , что я прислал...

Одним словом говоря,´´ месть, за власть потянуться ... а заказчики тоже тут, при власти даже имена напоминаеться не однократно...
Вот не давно стал министром Аракел Мовсисян и Атаман тоже...
А этот по кличке "чойт", тот самий Акоб Акобян гнеться до сих пор, что то не поделилься с "друзями"...

Просто удевляюсь ´´ за что: столько кровье пролить, если им так и так все легко создалось...

__________________
bleib mal cool...

не знаю не знаю брат!

__________________
Плохая примета – сесть на тюбик вазелина.