VIP Forums Muzblog Chat Games Gallery. Форум, муздневники, чат, игры, галлерея.

Мукик · 06 Sep 07, 11:09

ԱՊՈԿԱԼԻՊՍԻՍ

Ինչի՞ համար է էս ամեն ինչը:
Էլի որերորդ անգամ կրկնվեց նույն պատմությունը:
Եթե կա իմաստ,
ինչու՞ է այդքան խորը թաքնվել:
Եվ ո՞րն է գինը իմ երակների չթափված արյան.
ունայնությու՞նը:

Այսօր հերթական անգամ քնեցի
չսիրածիս հետ,
ու երազիս մեջ մորթեցի նրան:

Էլի պատռեցի հինգ վայրկյան առաջ
գրածս չքնաղ անմտությունը:

Նաեցի դեռ նոր դպրոցն ավարտած
կույսի աչքերին,
և ինձ վախեցրեց այնտեղ կուտակված
պոռնկությունը
(և անկասկած ոչ առաջին անգամ):

Էլի մի անգամ կշռաքարի տեղ
օգտագործեցի ձեռքիս ածելին
ու իմ ունեցած հույսի նշույլը.
վերջինն ավելի ծանր դուրս եկավ,
և ես ամեն ինչ թողեցի նույնը:

Հինգ վայրկյան առաջ էլի ինչ որ տեղ՝
ինչ որ հեռավոր մի սոմալիում
մեկը մահացավ՝
դեռ չճաշակած երջանկությունը,
և մահվան պահին նա մտածում էր,
թե արդյոք իրեն գոնե հիշու՞մ են:
Հա՛, ես հիշում եմ,
և ամեն անգամ հենց այն ժամանակ,
երբ նա մեռնում է,
բայց չէ՞ որ դա չէր նրա երազած
երջանկությունը:

Կինը ձանձրույթից նորից լքում է
սիրած ամուսնուն գիշերվա կեսին,
ու զանգում է ինձ,
իսկ առավոտյան վերադառնում է,
ու երկու օրից էլի նույն բանը:

Երկրի նույն կետում նույն պատերազմը
նույն պատրվակով էլի խլում է
կյանքը ութամյա թուխլիկ ու համով
այն աղջնակի,
իսկ ես ու իմ հարևանը այդ նույն պահին
տխրում ենք իմ մեքենայի նոր քերծվածքից
(բայց ես գազա՞ն եմ):

էլի մի անգամ կշրաքարի տեղ
օգտագործում եմ ձեռքիս ածելին
և իմ ունեցած հույսի նշույլը.
և էլի՝ նույնը…

Ի՞նչ եմ զառանցում ինչ որ հեռավոր
մի սոմալիում մեռնող ջահելի,
կամ պատերազմում զոհված աղջկա
և կարեկցանքի ու ցավի մասին:
Այսօր մեկնում եմ (ո՛չ թղթի վրա,
ո՛չ, իրականու՛մ, հե՛նց որ վերջացնեմ
այս գրությունս):
Թողնում եմ տունս ու բոլոր նրանց,
որ ինձ սիրում եմ,
Թողնում եմ թեթև քերծված մեքենաս,
ես լքում եմ ինձ,
և ես ազատ եմ. ես չունեմ ոչինչ՝
ո՛չ հույս, ո՛չ երազ, ո՛չ երջանկություն.
ես չունեմ ոչինչ…
արդեն մեկնում եմ, ձեզ կկարոտեմ,
և մի օր, գուցե, կգաք երազիս:
Գրեք ինձ. հասցես՝ Ապոկալիպսիս:

Today's Posts
Last two days	Last 3 days
Last week	Today's Posts LIFE

06 Sep 07, 11:09	#24 (permalink)
Мукик Все буду молчать......... VIP Ultra Club Join Date: Mar 2007 Location: Много будете знать скоро состаритесь... Age: 44 Posts: 14,210 Blog Entries: 7 Rep Power: 32	Ответ: David Melik ԱՊՈԿԱԼԻՊՍԻՍ Ինչի՞ համար է էս ամեն ինչը: Էլի որերորդ անգամ կրկնվեց նույն պատմությունը: Եթե կա իմաստ, ինչու՞ է այդքան խորը թաքնվել: Եվ ո՞րն է գինը իմ երակների չթափված արյան. ունայնությու՞նը: Այսօր հերթական անգամ քնեցի չսիրածիս հետ, ու երազիս մեջ մորթեցի նրան: Էլի պատռեցի հինգ վայրկյան առաջ գրածս չքնաղ անմտությունը: Նաեցի դեռ նոր դպրոցն ավարտած կույսի աչքերին, և ինձ վախեցրեց այնտեղ կուտակված պոռնկությունը (և անկասկած ոչ առաջին անգամ): Էլի մի անգամ կշռաքարի տեղ օգտագործեցի ձեռքիս ածելին ու իմ ունեցած հույսի նշույլը. վերջինն ավելի ծանր դուրս եկավ, և ես ամեն ինչ թողեցի նույնը: Հինգ վայրկյան առաջ էլի ինչ որ տեղ՝ ինչ որ հեռավոր մի սոմալիում մեկը մահացավ՝ դեռ չճաշակած երջանկությունը, և մահվան պահին նա մտածում էր, թե արդյոք իրեն գոնե հիշու՞մ են: Հա՛, ես հիշում եմ, և ամեն անգամ հենց այն ժամանակ, երբ նա մեռնում է, բայց չէ՞ որ դա չէր նրա երազած երջանկությունը: Կինը ձանձրույթից նորից լքում է սիրած ամուսնուն գիշերվա կեսին, ու զանգում է ինձ, իսկ առավոտյան վերադառնում է, ու երկու օրից էլի նույն բանը: Երկրի նույն կետում նույն պատերազմը նույն պատրվակով էլի խլում է կյանքը ութամյա թուխլիկ ու համով այն աղջնակի, իսկ ես ու իմ հարևանը այդ նույն պահին տխրում ենք իմ մեքենայի նոր քերծվածքից (բայց ես գազա՞ն եմ): էլի մի անգամ կշրաքարի տեղ օգտագործում եմ ձեռքիս ածելին և իմ ունեցած հույսի նշույլը. և էլի՝ նույնը… Ի՞նչ եմ զառանցում ինչ որ հեռավոր մի սոմալիում մեռնող ջահելի, կամ պատերազմում զոհված աղջկա և կարեկցանքի ու ցավի մասին: Այսօր մեկնում եմ (ո՛չ թղթի վրա, ո՛չ, իրականու՛մ, հե՛նց որ վերջացնեմ այս գրությունս): Թողնում եմ տունս ու բոլոր նրանց, որ ինձ սիրում եմ, Թողնում եմ թեթև քերծված մեքենաս, ես լքում եմ ինձ, և ես ազատ եմ. ես չունեմ ոչինչ՝ ո՛չ հույս, ո՛չ երազ, ո՛չ երջանկություն. ես չունեմ ոչինչ… արդեն մեկնում եմ, ձեզ կկարոտեմ, և մի օր, գուցե, կգաք երազիս: Գրեք ինձ. հասցես՝ Ապոկալիպսիս:
	__________________ «Никто никого не может потерять, потому что никто никому не принадлежит.»

VIP Forums Muzblog Chat Games Gallery. Форум, муздневники, чат, игры, галлерея.

Literature and Culture Literature – are news, that will never become out of date. (Ezra Pound) When everything is forgotten, culture remains. (Edward Errio)

Давид Мелик. David Meliq. Դավիթ Մելիք