"Արարատ" թիմի 1973 թվականի ֆուտբոլի գավաթի եզրափակիչ խաղից հետո Հարութը հարբած մտնում է քաղաքային այգի և, մեջքը դեմ տալով առյուցի արձանին, ուզում է տեղահան անել:
-Ծո, ի՞նչ կենես, խո չխելռար, - ասում է մեկը:
-Էս առյուծի տեղը մեր Իշտոյանի արձանը բըդի դնեմ,-պատասխանում է Հարութը:
-Էլ ընչի կհանես, մեջքին ութմ գրե, պրծի,-խորհուրդ է տալիս մյուս ֆուտբոլասերը:

“Ararat” timi 1973 tvakani futboli gavati ezrapakich xaghic heto Harut@ harbats mtnum e qaghaqayin aygi ev, mejq@ dem talov aryutsi ardzanin, uzum e teghahan anel:
-Tso, inch kenes, xo chxelrar, - asum e mek@:
-Es aryutsi teghe mer Ishtoyani ardzane b@di dnem, - patasxanum e Harut@:
-El @nchi khans, mejqin utm gre, prtsi, -xorhurd e talis myus futbolaser@: