Լենինականցին և կիրովականցին քննություն են հանձնում պատմությունից:
Լենինականցուն դասախոսը հարցնում է.
-Ֆաշիստներին ե՞րբ հաղթեցին մերոնք:
-Քառասունմեկին չհաջողվեց, քառասունհինգին:
-Ինչպե՞ս էին կռվում մեր մարտիկները:
-Մինչև վերջին շունչը:
Դասախոսը հինգ է նշանակում լենինականցուն և ներս կանչում կիրովականցուն:
Դրսից կիրովականցին լսում է լենինականցու պատասխանները և ոգևորված ներս մտնում:
ՈՒսանողի շարժ ու ձևից դասախոսը նկատում է, որ տախտակը պակաս է, հարցնում է.
Ե՞րբ ես ծնվել:
-Քառասունմեկին չհաջողվեց, քառասունհինգին:
-Մինչև երբ պետք է ինձ ջղայնացնես:
-Մինչև վերջին շունչդ, - պատասխանում է կիրովականցին:

Leninakancin ev kirovakancin qnnutyun en handznum patmutyunic:
Leninakancun dasaxose harcnum e.
-Fashistnerin erb haghtecin meronq?
-Qarasunmekin chhajoghvec, qarasunhingin:
-Inchpes ein krvum mer martiknere?
-Minchev verjin shunche:
Dasaxose hing e nshanakum leninakancun ev ners kanchum kirovakancun:
Drsits kirovakancin lsum e leninakancu patasxannere ev vogevorvats ners mtnum:
Usanoghi sharg u dzevic dasaxose nkatum e, vor taxtake pakas e, harcnum e.
-Erb es tsnvel?
-Qarasunmekin chhajoghvec, qarasunhingin:
-Minchev erb petqe indz jghaynacnes?
-Minchev verjin shunchd, - patasxanum e kirovakancin: