|
Re: Robert Kocharyan in social network Одноклассники гарантируют что Роберт Кочарян реално там зарегистрирован
ԼՂՀ ԳԽ առաջին գումարման նախագահ` 11 տարի անց
1990-ական թվականների սկիզբը Ղարաբաղի համար նշանավորվեց մի շարք կարևոր իրադարձություններով: Խորհրդային Միությունը փլուզման եզրին էր, Ղարաբաղում թեժանում էր պատերազմը, եւ անհրաժեշտ էր քաղաքական քայլեր ձեռնարկել: 1991 թվականի սեպտեմբերի 2-ին Ստեփանակերտում տեղի ունեցած ժողովրդական պատգամավորների մարզային և Շահումյանի շրջանային խորհուրդների համատեղ նստաշրջանը հռչակագիր ընդունեց “ Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության հռչակման մասին”, որը ամրապնդվեց դեկտեմբերի 10-ին անցկացրած հանրաքվեի արդյունքներով: Նորանկախ հանրապետությունում պետք էր ընտրվեր ղեկավարություն, եւ, համաձայն ԼՂՀ ժողովրդական պատգամավորների ընտրությունների մասին ժամանակավոր կանոնակարգի, դեկտեմբերի 28-ին նշանակվեց ընտրությունների օրը: Քաղաքական այդ կարևոր իրադարձությունը կազմակերպվեց հանրապետության համար դժվարագույն օրերին. հակամարտությունը սրվել էր, ռմբակոծվում էր մայրաքաղաքը: Բացի հիմնական ընտրություններից, տարբեր ժամկետներում անցկացվեցին կրկնական եւ լրացուցիչ ընտրություններ:
10 տարի առաջ` հունվարին, կայացավ ԼՂՀ ԳԽ առաջին գումարման նստաշրջանը, որտեղ էլ փակ գաղտնի քվեարկությամբ` հունվարի 8-ին, ԼՂՀ Գերագույն խորհրդի նախագահ ընտրվեց Արթուր Մկրտչյանը:
Անկախության հռչակումից հետո 1991 թվականի դեկտեմբերի 28-ը նշանակվեց Գերագույն խորհրդի պատգամավորների ընտրության օր: Այն հաջողությամբ կայացավ: Ընտրություններից մեկ շաբաթ անց գումարվեց առաջին նստաշրջանը, որտեղ էլ ընտրվեց Գերագույն խորհրդի ղեկավարությունը: Նախագահի պաշտոնի համար առաջադրվեցին թեկնածուներ` Ռոբերտ Քոչարյան, Արթուր Մկրտչյան, Լեոնարդ Պետրոսյան և ուրիշներ: Փակ գաղտնի քվեարկության մեջ դրվեցին Լեոնարդ Պետրոսյանի եւ Արթուր Մկրտչյանի անունները: Ձայների մեծամասնությամբ Գերագույն խորհրդի նախագահ ընտրվեց Արթուր Մկրտչյանը:
Ինչպես տեղյակ եք, պատգամավորների ընտրությունները անցկացվել են տարբեր ժամանակահատվածներում: Կրկնական ընտրություններով անցած պատգամավորների շարքում էին Գեորգի Պետրոսյանը եւ Վլադիկ Հակոբյանը: ԳԽ նախագահի տեղակալ ընտրվեց Գեորգի Պետրոսյանը: Միանշանակ կարող եմ ասել, որ ընտրվածները` եւ Արթուր Մկրտչյանը, եւ Գեորգի Պետրոսյանը ազնիվ, ժողովրդին ու Շարժմանը նվիրված մարդիկ էին: Ընտրվեց քարտուղարության կազմը, որը սկզբում ղեկավարում էի ես, այնուհետեւ` Վլադիկ Հակոբյանը (ըստ իմ եւ Արթուր Մկրտչյանի պայմանավորվածության` ես քարտուղար չէի աշխատելու):
Հենց սկիզբից պատգամավորները, որոնք բաժանվում էին դաշնակցությունների եւ ոչ դաշնակցությունների, սկսեցին ակտիվ աշխատել: Իշխանությունը, փաստորեն, “Դաշնակցություն” կուսակցության ձեռքին էր (նախագահը եւ տեղակալը դաշնացականներ էին): Բայց պետք է նշել, որ այդ երկու խմբի անդամների միջեւ ուժեղ պայքար չկար, հիմնական գաղափարները նույնն էին: Որոշ հակասություններ կային մեր խորհրդարանի եւ ՀՀ ղեկավարության միջեւ, որոնց մասին չեմ ուզում խոսել: Առաջին նստաշրջանում ընդունվեցին սահմանադրական օրենքներ, օրենք Գերագույն խորհրդի և նախարարների խորհրդի մասին, կազմավորվեցին հանձնաժողովներ: Սկզբնական շրջանում նիստերը նման էին “վատ ժողովների”, բայց պատգամավորները արագ կայանում էին, եւ օրեցօր նիստերը դառնում էին առավել կազմակերպված:
|
